Zatrzymuję się na chwilę, sięgam po niepozorną książkę na mojej półce, otwieram na losowej stronie i czytam. Słowa malują obrazy moich myśli, uczuć, pragnień.  To właśnie  poezja… to więcej niż zestawienie słów, to magia, która pozwala mi wejrzeć głęboko w siebie i odkrywać ukryte zakamarki duszy.

“Marzyciele.

Ludzie, którzy powstali z delikatnych kwiatów.

Oplatają domy, myśli i uczucia innych.

Szepczą do ucha, że jeszcze będzie lepiej, że jeszcze daj sobie czas.

Zamykają troski w łagodnym spojrzeniu.

Tkwią w melancholii i wierzą w szczęśliwe zakończenia. 

Maa dla ciebie kieszenie pełne czasu i słodkich czereśni.

Zjawiają się zawsze wtedy, gdy ich potrzebujesz.

Ludzie z wypisanym dobrem na twarzy”

– Kamila Mraz

Dla mnie poezja jest kluczem, który pozwala mi otworzyć drzwi do nowego spojrzenia na świat i wejść na delikatną ścieżkę, prowadzącą do miejsca, gdzie czas zwalnia, a serce bije mocniej Jestem łagodniejsza, bardziej uważna, z większą troską spoglądam na otaczający mnie świat i ludzi.

Wiem, że potrzebuję także poezji, bo dla mnie  to nie tylko inspiracja do mojej twórczości, ale eliksir, który pomaga mi żyć pełniej, świadomie, pięknie. Może  jestem właśnie takim Marzycielem jak w wierszu Kamili Mraz z tomiku pt. Szelest Słów?

Czy wy też macie taką potrzebę dotykania poezji, która pozwala Wam lepiej żyć? 🥰